Een omslagpunt
Ik heb de coronaperiode als een intense en moeilijke tijd ervaren. Het was schrijnend om te zien hoeveel impact deze periode ook op veel musici heeft gehad. Gelukkig had ik op dat moment mijn vaste baan nog, want lesgeven ging niet. Juist het feit dat het zo op en af ging was heel lastig. Iedere keer maakte ik plannen en dan ging ik vol energie aan de slag. Daarna mocht dan ineens weer niets en moest alles weer worden stilgelegd om vervolgens opnieuw op gang te komen.
Gelukkig kan ik doorzetten, ook als ik het even minder leuk vind. Dat heeft me steeds op plekken gebracht die ik anders niet bereikt had. Dit heeft er ook voor gezorgd dat ik na de coronaperiode mijn baan heb opgezegd. Ik besefte dat ik 30 was geworden, vervolgens 31 en dat er eigenlijk weinig gebeurd was in mijn leven. Dat was reden genoeg om het anders te willen doen. Dus zodra de coronamaatregelen voorbij waren, ben ik fulltime als zelfstandige gaan werken en ik heb er nooit spijt van gehad.
k kan ook wel eens op onverwachte plekken terechtkomen. Zo heb ik meegewerkt in de film ‘L’Amour / La Mort’. Het hoofd van de muziek had op het laatste moment afgezegd, dus ik heb dat samen met celliste Wen Chin Fu opgepakt. Het was heel erg leuk, want ineens draai je dan mee in het productieproces van een film.
Ontwikkeling in sport
Naast muziek heeft ook sport altijd een rol gespeeld in mijn leven. Mijn familie bestaat uit flink wat hardlopers. Ik zat zelf op een zwemclub en hield echt van zwemmen, maar omdat ik last heb van mijn huid ging dat op mijn vijftiende niet meer. Daarna ben ik begonnen met atletiek, niet omdat ik er goed in was, maar omdat ik het vierde gezinslid was en daardoor gratis lid werd. Ik vond de sport niet heel leuk, maar het was wel gezellig. Van hardlopen krijg ik helaas snel blessures. Het was tijd om op zoek te gaan naar iets anders.
Toen mijn vriend een botsing kreeg op de fiets, zag ik in het gesprek dat volgde hoe weerloos je eigenlijk bent op straat. Omdat ik Judo vroeger op school heel fascinerend vond, ben ik gaan googelen op zelfverdediging. Ik wilde niet zomaar een basiscursus zelfverdediging volgen, maar zocht een vechtsport met meer diepgang. Wing Chun kende ik toen nog niet, dus ik besloot me op te geven voor een proefles bij WuDae.
Ik leer iedere les iets nieuws en dat wil ik graag zo houden
Voor mij was trainen bij WuDae een soort omslag van denken dat ik iets niet kan naar denken dat ik het wel kan leren. Hoewel ik niet echt een plan heb voor het ontwikkelen van mijn trainingen, denk ik toch ‘wow’ als ik kijk naar wat ik heb behaald in twee jaar tijd. Op naar de volgende graad!
Vooral de vooruitgang is voor mij belangrijk. Gelukkig heb je bij WuDae erg goede trainers. Na jarenlang last te hebben gehad van pijntjes in verschillende sporten en steeds rust te moeten nemen, merk ik dat ik bij WuDae wel kan doortrainen wanneer ik wil. En als het nodig is, wordt mijn training aangepast. Er wordt goed op blessures gelet waardoor je fysiek steeds sterker wordt en je eigenlijk altijd kunt blijven sporten. Sinds ik bij WuDae train, heb ik ‘s middags minder vaak een dipje, maar juist meer energie en is de pijn in mijn rug verdwenen.
Misschien nog wel het leukste aan Wing Chun is dat mijn vriend na een paar lessen al niet veel meer tegen me kon beginnen, haha. Zo zie je hoe snel je jezelf kunt ontwikkelen.
